Στατιστικά στοιχεία για το ΤΣΜΕΔΕ

[Xάρης]

Ακριβώς, μετά τις διαπιστώσεις και τις αναλογιστικές μελέτες που προβλέπουν το μέλλον έρχεται το... πώς θα αντιδράσουμε, τι πρέπει να κάνουμε.

Να διεκδικήσουμε ισονομία και δικαιοσύνη θα έλεγα με δυο λέξεις.
Επίσης, να μαγειρέψουμε πριν πεινάσουμε.
Η κυρίαρχη όμως αντίληψη είναι ότι ζούμε για το σήμερα και δεν προγραμματίζουμε για το αύριο.
Και δεν εννοώ την κυβέρνηση αλλά τον ίδιο τον λαό της Ελλάδας.
Ας για παράδειγμα δεχτούμε ότι οι κυβερνήτες αυτού του τόπου έβγαιναν και εξηγούσαν με απλά (όσο γίνεται) λόγια στον λαό την αλήθεια και την προοπτική και του ζητούσαν να αποδεχτεί τη μείωση των συντάξεων στο μισό, τι θα έλεγε ο κόσμος;

Επειδή ώρες ώρες με πιάνουν τα πεσιμιστικά μου, σκέφτομαι μήπως πω άντε γεια στα υπόλοιπα βατράχια και την κάνω από την κατσαρόλα όσο είναι καιρός.

Και να συμπληρώσω κάτι ακόμα σχετικά με την αναλογιστική μελέτη.
Σύμφωνα μ' αυτήν, το πρόβλημα στο ΤΣΜΕΔΕ αρχίζει να δημιουργείται χονδρικά γύρω στο 2030, λίγο πάνω λίγο κάτω αναλόγως του σεναρίου, αισιόδοξο - απαισιόδοξο αντίστοιχα.
Και να φανταστείτε ότι το ΤΣΜΕΔΕ είναι από τα πιο υγιή ταμεία αν όχι το πιο υγιές.
Αλλά στην ίδια χώρα ζούμε όλοι. Ακόμα και αν το ΤΣΜΕΔΕ αντέχει μέχρι το 2030, το 2020 που θα καταρρέει το ΙΚΑ ή/και ο ΟΑΕΕ δεν θα παρασύρουν όλα τα άλλα; Άλλωστε γιατί γίνεται η ενοποίηση των ασφαλιστικών ταμείων;

Η καλύτερη δε λύση για εμάς τα μέλη του ΤΣΜΕΔΕ είναι να πάρουμε τα υπάρχοντά μας και να δημιουργήσουμε ένα επαγγελματικό ταμείο (το έχουν κάνει ήδη 4 ταμεία), σε μια απέλπιδα προσπάθεια να σώσουμε ό,τι μπορούμε να σώσουμε. Και πάλι όμως, θεωρώ ότι όταν θα καταρρέουν τα γειτονικά μας πολυώροφα οικοδομήματα, το δικό μας διώροφο δεν θα μείνει όρθιο.